گریــن‌کارت کووید۱۹
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۵۳۱۶۵۷
روایت ایرانی‌های خارج از کشور در توصیف این تحمل سخت و نحوه تشویق و حمایت دولت‌ها از مردم، سختگیری آنها و یا سرگردانیشان در تصمیمات روزهای کرونا و قرنظینه خواندنی است.
به گزارش ایسنا، یوسف حیدری، گزارش‌نویس، در روزنامه ایران نوشت: «قرنطینه و در خانه ماندن برای ما آن قدرها سخت نیست که برای مردم اروپا یا استرالیا.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حالا فکر کنید به چنین شهروندی بگویند برای بی دلیل از خانه بیرون آمدن ۳۸۰ یورو جریمه خواهد شد، در خانه حق برگزاری مهمانی نخواهد داشت و اگر عمداً قوانین قرنطینه را زیر پا بگذارد و در جلوگیری از انتشار ویروس با دولت همکاری نکند، به یک سال زندان، ۳ هزار یورو جریمه و محرومیت مادام‌العمر از تحصیل در دانشگاه محکوم خواهد شد.
روایت ایرانی‌های خارج از کشور در توصیف این تحمل سخت و نحوه تشویق و حمایت دولت‌ها از مردم، سختگیری آنها و یا سرگردانیشان در تصمیمات خواندنی است.
ارغوان در استراسبورگ فرانسه حقوق می‌خواند، به قول خودش شهری دانشجویی که جوانان زیادی از ملیتهای مختلف در آن مشغول به تحصیل هستند و این روزها با تعطیل شدن دانشگاه در قرنطینه به سر می‌برند. او می‌گوید دولت فرانسه در پیشگیری از شیوع کرونا به دلیل برگزاری انتخابات انجمن‌های شهر دیر عمل کرد و همین موضوع باعث شد این کشور وارد وضعیت قرمز شود و حالا هم دولت با قوانین سخت و جریمه‌های سنگین تلاش می‌کند هر طور شده زنجیره انتقال را قطع کند: «با افزایش کشته‌های کرونا در فرانسه، دولت دستور تعطیلی همه مغازه‌ها را صادر کرد؛ جز فروشگاه‌های مواد غذایی و داروخانه‌ها. تردد تراموا و اتوبوس هم به شدت محدود شد. شرایط خیلی سخت است. شهروندان فقط برای خرید، ورزش انفرادی و گرداندن سگ می‌توانند از خانه خارج شوند وگرنه جریمه می‌شوند.»
استرالیایی‌ها اساساً عادت به در خانه ماندن ندارند و بسیاری از مهمانی‌هایشان را هم بیرون از خانه برگزار می‌کنند و حالا قرنطینه خانگی برای آنها سخت‌تر از اروپایی‌هاست. بهاره که از ۹ سال قبل در شهر ساحلی گلدکوئست در ایالت کوئینزلند زندگی می‌کند با اشاره به وضعیت سخت این روزها در استرالیا و قوانینی که از سوی دولت در سه فاز سختگیرانه برای کنترل کرونا وضع شده است، می‌گوید: «وقتی اخبار همه‌گیری کرونا در چین را دنبال می‌کردیم، مردم اینجا می‌گفتند به دلیل دوری مسافت، خطری ما را تهدید نمی‌کند اما خیلی زود اولین بیماران مبتلا به کرونا در ملبورن و سیدنی شناسایی شدند. روزهای اول شروع قرنطینه مردم به فروشگاه‌ها هجوم بردند، وضعیت ترسناکی بود که هیچکس تجربه‌ای از آن نداشت. در مرحله اول همه اماکن عمومی و رستوران‌ها تعطیل و برگزاری جشن‌ها و عروسی‌ها نیز محدود شد به پنج نفر. در مراحل بعد قوانین سخت‌تری به اجرا درآمد و الان مردم در خانه خودشان هم حق برگزاری مهمانی ندارند. در عوض با دستور دولت تا ۶ ماه مردم می‌توانند اجاره خانه پرداخت نکنند و همه مسافران خارج از کشور هم موقع برگشت باید دو هفته در هتل‌هایی که دولت رزرو کرده قرنطینه شوند.»
شرایط در آلمان کمی متفاوت‌تر از دیگر کشورهای اروپایی است. در این کشور اگر چه قرنطینه تا حدودی اختیاری است و جریمه‌ای هم برای خروج از خانه در نظر گرفته نشده، خود شهروندان هشدارها را رعایت می‌کنند. اما این فقط یک طرف ماجراست چون به هر حال وقتی اجباری در کار نباشد، خیلی‌ها ترجیح می‌دهند محدودیتی برای خود درست نکنند.
منصوره مقیم هامبورگ آلمان معتقد است دولتمردان این کشور که همواره به سیستم درمانی‌شان افتخار می‌کنند این روزها واقعیت را اعلام نمی‌کنند و نمی‌خواهند خدشه‌ای به آن تصویر زیبا وارد شود: «خیلی‌ها می‌گویند اگر کسی بر اثر کرونا فوت کند علت مرگ را کهولت سن، بیماری قلبی یا بیماری‌های دیگر اعلام می‌کنند. کمبود هم تا دلتان بخواهد. راستش خود من هنوز نتونسته‌ام ماسک و الکل پیدا کنم. خنده دار این که کرایه حمل و نقل هم با وجود این که در خانه هستیم از حسابمان کم می‌شود، اجاره خانه هم همین طور.»
پرستو ساکن بارسلونا هم شرایط را برای بزرگترین شهر اسپانیا و قطب گردشگری این کشور خوب نمی‌داند. او نقاش است و سه سال است که در این شهر زندگی می‌کند: «وضعیت در اسپانیا نرمال نیست و تلفات کرونا بسیار بالاست. مردم اعتماد زیادی به دولت ندارند و معتقدند مسئولان در زمینه کنترل کرونا دیر اقدام کرده‌اند. اینجا تنها برای خرید مواد غذایی یا تهیه دارو و گرداندن سگ می‌توانیم از خانه خارج شویم. در غیر این صورت مجازات از ۱۰۰ یورو تا یک سال زندان در نظر گرفته شده است. دولت هر روز تصمیمات جدیدی را برای کنترل رفت و آمد وضع می‌کند و نخست‌وزیر در تلویزیون مردم را در جریان این تصمیمات می‌گذارد. او در آخرین سخنرانی خودش هم شعر سعدی را خواند؛ بنی آدم اعضای یک پیکرند...»
شهرهای ایتالیا هم این روزها در تسخیر پلیس و ارتش است. آیدا انصاری دانشجوی رشته مد در دانشگاه هنرهای زیبای رم به اعتماد بالای مردم این کشور به دولت اشاره می‌کند و از سخت‌تر شدن قوانین برای کنترل کرونا می‌گوید: «مرکز اصلی شیوع کرونا شهر برگامو در استان لمباردیا در شمال ایتالیا است. حالا هم از ۲۶ مارس به این طرف مردم فقط با دلیل موجه و اعلام آن در فرم خوداظهاری که توسط وزارت کشور در اختیارشان قرار گرفته برای خرید مواد غذایی ضروری و دارو می‌توانند از خانه خارج شوند و اگر تخطی کنند از ۴۰۰ تا ۳ هزار یورو جریمه می‌شوند. نخست‌وزیر هر روز ساعت ۶ عصر در فضای مجازی زنده با مردم صحبت می‌کند و به آنها امید می‌دهد. دولت تلاش می‌کند با کورا (بسته حمایتی) و پرداخت ۶۰۰ یورو به کارمندان قراردادی و بن مواد غذایی ۳۰۰ تا ۵۰۰ یورویی توسط شهرداری به کسانی که قرارداد ندارند و همین طور دانشجویان تا حدی از مشکلات اقتصادی مردم مرتفع کند.»
علی دانشجوی ساکن وین پایتخت اتریش می‌گوید: «چند وقت پیش در یکی از شهرهای اتریش تعدادی از دانشجویان پارتی گرفته بودند که پلیس همه را بازداشت کرد و در دادگاه به محرومیت مادم‌العمر از تحصیل در اتریش محکوم شدند. بعد از شیوع بیماری همه مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل شد و الان هم کلاس‌ها به صورت آنلاین برگزار می‌شود. نکته جالب این که تکالیف زیادی به دانش آموزان در همین کلاس‌های آنلاین داده می‌شود که باعث اعتراض خانواده‌ها شده است.»
او در مورد فعالیت فروشگاه‌ها می‌گوید: «به جز فروشگاه‌های مواد غذایی و بهداشتی بقیه فروشگاه‌ها حق فعالیت ندارند و اگر قانون‌شکنی کنند، ۳۶ هزار یورو جریمه می‌شوند. دولت اتریش از اطلاعات تلفن همراه مردم برای رصد محل اقامت آنها با هدف نظارت بر اجرای قرنطینه استفاده می‌کند. البته مردم اینجا خیلی رعایت می‌کنند و دولت هم برای حمایت از شرکت‌هایی که با مشکلات مالی مواجه شده‌اند و همین طور برای جلوگیری از اخراج کارمندان اعلام کرده تا ۹۰ درصد حقوق آنها را پرداخت می‌کند.»
تخطی از قانون «در خانه بمانیم» در آمریکا ۵۰۰ دلار جریمه و ۶ ماه زندان دارد. امیر رضا دانشجوی دکترای برق دانشگاه نیوجرسی آمریکا می‌گوید: «نیویورک به دلیل تراکم انسانی و حضور ملیتهای مختلف دنیا در این شهر کانون شیوع کرونا بوده و به دلیل دیر اقدام کردن دولت فدرال و بی‌توجهی به این موضوع ویروس به سرعت شیوع پیدا کرده و هر روز هم آمار مبتلایان در حال افزایش است. نیوجرسی رتبه دوم تعداد مبتلاها را دارد و با دستور دولت فدرال همه باید در خانه‌ها بمانیم. از دانشجویان مقطع لیسانس خواسته شده به شهرها و کشورهای خودشان برگردند و مواد ضدعفونی‌کننده و ماسک تقریباً کمیاب شده چون دولت همه آنها را به بیمارستان‌ها اختصاص داده است.
غزال نیز که فارغ التحصیل علوم ارتباطات است و در دالاس کانتی ایالت تگزاس زندگی می‌کند جدی گرفتن کرونا را مربوط به زمانی می‌داند که تام هنکس بازیگر مشهور سینمای آمریکا به این بیماری مبتلا شد: «از دو هفته قبل به دستور قاضی کانتی دالاس وضعیت قرمز اعلام شده و همه باید در خانه بمانیم و تنها یک سری مشاغل ضروری می‌توانند به فعالیت خود ادامه دهند. خوشبختانه دولت و فرمانداران ایالت‌ها هر روز گزارشی در ارتباط با بیماری همراه با آمارهای شفاف به مردم ارائه می‌کنند. کیت‌های آزمایش کرونا در همه مراکز درمانی هست و مردم می‌توانند با دستور پزشک به این مراکز مراجعه کنند و تست بدهند. دولت برای کسی که در طول سال زیر ۷۵ هزار دلار درآمد دارد مبلغ هزار و ۲۰۰ دلار و برای زوج‌هایی که زیر ۱۵۰ هزار دلار درآمد سالیانه دارند ۲ هزار و ۴۰۰ دلار کمک هزینه در نظر گرفته است.»
اغلب کسانی که در این گزارش با آنها به گفت و گو پرداختم از روزهای سخت قرنطینه و در خانه ماندن گفتند، آن هم در کشورهایی که اغلب مردم چندان عادتی به در خانه ماندن ندارند.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: کرونا در جهان خانه ماندن یورو جریمه فروشگاه ها مواد غذایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۵۳۱۶۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موج مهاجرت پرستاران به کشورهای خلیج فارس
با آن که کشور با کمبود ۱۰۰ هزار پرستار مواجه است، وزارت بهداشت حاضر نیست حدود ۲۰ هزار پرستارِ طرحی را که طرح خود را گذرانده‌اند و در دوره کرونا نیز سنگ تمام گذاشتند، به کار گیرد.
به گزارش همشهری آنلاین، ساعت‌های کاری زیاد، حجم سنگین کار، شیفت‌ها و اضافه‌کاری‌های اجباری و با دستمزد اندک، فرسایشی بودن این شغل، اجرا نشدن قوانین اصلاح حقوق و مزایا، تاخیر‌های همیشگی در پرداخت معوقه‌ها، کارانه‌های زیر یک میلیون تومان و حقوق‌های ناچیز ۱۲ تا ۱۴ میلیون تومانی موجب شده که خیلی از پرستاران با وجود علاقه به حرفه‌شان و با این که در این زمینه تحصیلات و دانش دارند، عطای این شغل را به لقایش ببخشند.
طی سال‌های اخیر شاهد چندین موج مهاجرت پرستاران از کشور و یا تغییر شغل آنها بوده‌ایم. مشکلات شغلی پرستاران تا حدی طاقت‌فرسا شده که این روزها مدام خبر استعفای دسته جمعی آنها از مراکز درمانی را می‌خوانیم و می‌شنویم. هفته گذشته بود که ۴۳ نفر از پرستاران اتاق عمل و بیهوشی بیمارستان شهدای تجریش تهران استعفای دسته‌جمعی دادند. اواخر فروردین هم ۲۲ پرستار بیمارستان تخصصی طالقانی چالوس به صورت گروهی استعفا دادند. به این لیست باید پرستاران بیمارستان طالقانی آبادان و چند مرکز درمانی یزد را هم اضافه کرد که استعفای دسته‌جمعی‌شان در ماه‌های گذشته خبرساز شد. اتفاقی که در یک سال گذشته بار‌ها در مراکز درمانی مختلف رخ داد.
۲۰ هزار پرستار طرحیِ بلاتکلیفسوی دیگر این ماجرا پرستارانی هستند که دوره طرح خود را در دوران پاندمی کرونا گذراندند و وزارت بهداشت نیز قول جذب و استخدام آنها را داد، اما بعد از فروکش کردن کرونا به وعده‌های خود عمل نکرد و آنها را به حال خود رها کرد. پرستارانی که جان خود را کف دست گرفتند و حتی تعداد زیادی از آنها به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست دادند.
سید محمد علوی، پرستار بالین و فعال صنفی حوزه پرستاران به این موضوع اشاره می‌کند که با وجودِ کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار در کشور، وزارت بهداشت حاضر نیست ۲۰ هزار پرستار را که طرح خود را در دوره کرونا گذرانده‌اند و به پرستاران طرحی شناخته می‌شوند، جذب کند.
علوی می‌گوید: این پرستاران در دوره مخوف کرونا ایثار کردند و به جامعه خدمت کردند. آنها می‌توانستند طرح‌شان را به تعویق بیندازند، اما ازخودگذشتگی کردند و طرح خود را زودهنگام شروع کردند که کار‌ها روی زمین نماند. ما تعداد زیادی دانشجوی ترم ۸ داشتیم که درس‌شان تمام‌نشده، طرح‌شان را شروع کردند و در دل کرونا رفتند.
پرستارانی که با سابقه ۲۰ ساله، شرکتی هستنددر دوره کرونا تعدادی از پرستاران به تازگی طرح خود را به اتمام رسانده بودند، اما مسئولان با دادن فراخوان و بستن قراداد‌های کوتاه‌مدت ۶ ماهه و وعده استخدام و تامین امنیت شغلی، آنها را هم نگه داشتند. چون بیمارستان‌ها به شدت دچار کمبود نیرو بود. این را علوی می‌گوید و ادامه می‌دهد: وعده‌ها باعث شد که خیلی از پرستار‌ها با وجود اتمام طرح‌شان ماندند و کار کردند. اما بعد از پاندمی کرونا با کم‌لطفی و بی‌مهری مسئولان مواجه شدند.
این فعال صنفی پرستاران می‌گوید: ما الان حدود ۲۰ هزار نیروی پرستار کارکشته داریم که ۴ سال درس خوانده‌اند و برادری خود را هم در بحران کرونا ثابت کردند، اما وزارت بهداشت آنها را به کار نمی‌گیرد. در این میان پرستارانی هم داریم که بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارند، اما هنوز شرکتی هستند و تبدیل وضعیت نشده‌اند.
از تغییر شغل تا مهاجرت به کشورهای عربیمیانگین حقوق پرستاران با در نظر گرفتن سابقه فعالیت آنها بین ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان است. این را فعال صنفی حوزه پرستاران می‌گوید و ادامه می‌دهد: پرستاران باید چند جا کار کنند تا بتوانند زندگی خود را بگذرانند. خیلی از آنها هم تغییر شغل داده‌اند؛ در تاکسی اینترنتی کار می‌کنند، آنلاین‌شاپ زده‌اند و .... فقط هم معیشت پرستاران مشکل ندارد. ما همکار پزشک داریم که هنوز پروانه مطب خود را نگرفته و بعد از شیفت درمانگاه مسافرکشی می‌کند.
علوی می‌گوید: مشکلات معیشتی پرستاران و عدم اجرای تبدیل وضعیت آنها باعث شده که خیلی از آنها اقدام به مهاجرت کنند. حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کرده‌اند، ۶ برابر حقوق یک پرستارِ فعال در ایران است.
او می‌گوید: متاسفانه پرستارانِ کشورهای حاشیه خلیج فارس را ایران دارد تامین می‌کند. چون الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم و خودمان دچار کمبود باشیم. مساله این است که کمبود پرستار در نهایت به سلامت مردم آسیب می‌زند. نه به کس دیگری.
هر ساعت اضافه‌کاری ۱۵ هزار تومان!قانون تعرفه خدمات پرستاری، یکی از قوانین اصلاح حقوق پرستاران بود که در سال ۱۳۸۶ به تصویب رسید، اما هرگز عملیاتی نشد. تا این که در سال ۱۴۰۰ خود مقام معظم رهبری ورود کردند. با این حال این قانون هرگز به سرانجام نرسید. فعال صنفی حوزه پرستاران می‌گوید: این قانون که گفته می‌شود اجرایی شده، با چیزی که در شیوه‌نامه آن آمده است، خیلی تفاوت دارد. درواقع فقط دارند کارانه ادوار قبل را به اسم تعرفه خدمات پرستاری پرداخت می‌کنند.
الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم
علوی توضیح می‌دهد: تعرفه خدمات پرستاری، یک قانون است که ده‌ها بار از سوی خود حاکمیت ضمانت اجرایی گرفته است. مقام معظم رهبری بار‌ها در روزهای پرستارِ سال‌های مختلف به مسئولان تاکید کردند که این قانون را اجرا کنند. با این حال این قانون هنوز اجرا نشده است. یکی از تاکید‌های رهبری این بود که: «با کادر سلامت ایام کرونا نباید مانند کارگر فصلی رفتار شود.»، اما متاسفانه وزارت بهداشت دقیقا فصلی برخورد کرد و بعد رفع نیازش در دوره کرونا به آنها گفت: «به سلامت»!
به گفته علوی، هر پرستار علاوه بر ۱۷۰ تا ۱۸۰ ساعت کار موظفی در ماه، باید ۱۵۰ تا ۲۰۰ ساعت هم اضافه‌کاری داشته باشد. اما مبنای پرداخت هر ساعت اضافه‌کاری آنها فقط ۱۵ هزار تومان است! آیا این مبلغ با این حجم از فشار کار و فرسایشی بودن این شغل عادلانه است؟ این نشان می‌دهد که نظام پرداخت وزارت بهداشت نیاز به بازنگری جدی دارد.
لزوم احیای قانون حمایت از مدافعان سلامتِ ایام کروناوزارت بهداشت به تازگی اعلام کرده که در سال ۱۴۰۳ قصد استخدام ۲۵ هزار نیرو را دارد. در این میان، تعدادی از فعالان صنفی پرستاری در نامه‌ای به ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری از او خواسته‌اند که برای حل مشکل شغلی پرستاران، طرح استفساریه‌ای به مجلس ارائه دهد و این استفساریه پس از دریافت موافقت مجلس، به وزرات بهداشت ابلاغ شود و دستور دهد که وزارت بهداشت از منابع مالی خود، پرستاران طرحی را به کارگیری کند.
علوی می‌گوید: وزارت بهداشت هم توان اجرایی این کار را دارد و هم پولش را. حتی اصرار داریم که این استفساریه در لایحه بودجه سالانه هم گنجانده شود. اگر این اتفاق رخ دهد، گام بزرگی در جهت کاهش مشکلات جامعه پرستاری برداشته خواهد شد.
این فعال صنفی حوزه پرستاران می‌گوید: درضمن ما قانونی داریم که در دوران کرونا به نام قانون "حمایت از ایثارگران و مدافعان سلامت در ایام کرونا" که در ستاد ملی کرونا وضع شد. خواسته ما احیای این قانون است. البته بدون برگزاری هیچ آزمونی برای پرستاران. آزمون این نیرو‌ها همان کرونا بود و نیاز نیست دوباره در آزمونی شرکت کنند. حتی اگر مهارت نداشتند، در دوره کرونا کاملا کارآزموده و کارشناس شدند و اتفاقا الان به درد دسیستم می‌خورند.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان